به گزارش آستان، ريموند روان شناس آمريکايي مي گويد: خلاقيت قابليتي است که در همگان وجود دارد اما نيازمند پرورش و تقويت است. خلاقيت عبارت است از توانايي ديدن چيزها به شيوه­ هاي جديد، شکستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فکرکردن به شيوه اي متفاوت، ابداع و اختراع چيزهاي جديد، استفاده از چيزهاي نامربوط و تبديل آن به شکل‌هاي جديد.


 


همچنين خلاقيت به معناي ابداع، نوآوري، ابتکار و آفرينندگي در تمام فعاليت هاي آدمي است. براي رشد و پرورش خلاقيت، بهترين زمان، سنين کودکي است. از آنجايي  که محيط خانه نقش بسيار مهمي در رشد و پرورش کودکان دارد و اساساً پرورش خلاقيت در بستر خانواده صورت مي گيرد، لذا والدين مي­توانند با شناخت کامل کودک و خصوصيت مراحل رشد و تربيت آنها و به کاربستن به موقع توصيه­ ها، قبل از آنکه کودکان به محيط رسمي مدرسه پاي بگذارند، خلاقيت کودکان خود را پرورش دهند.


 


خلاقيت در کودکان از روش هاي مختلفي پرورش مي يابد. قصه صوتي کودکانه گويي يکي از بهترين روش هاي آموزش کودکان خردسال است که لذت بردن از قصه و کتاب را به آنها مي شناساند و به آنان فرصت کسب مهارت هاي اجتماعي، حل مسأله، گوش دادن فعال، تمرکز، تقويت مهارت هاي کلامي و پرورش خلاقيت را عرضه مي کند.  


 


افلاطون اشاره مي  کند که «پرورشي که روح کودکان از طريق قصه کسب مي  کند، بسيار بيشتر از تربيتي است که جسم آنها از طريق ورزش کردن کسب مي  کند.» از طريق قصه­ گويي مي توان تغييرات زيادي در زمينه يادگيري، سوادآموزي و خلاقيت کودکان ايجاد کرد روانشناسان معتقدند کودکان از 5سالگي به داستان و قصه علاقمند مي  شوند. البته قصه‌گويي خلاق مستم يک ارتباط دوجانبه و متقابل بين قصه‌گو و شنونده است. قصه‌گو با نقل‌ شفاهي‌ يک‌ داستان، براي‌ شنوندگان‌ خود، امکان‌ تصويرسازي‌ ذهني‌ را فراهم‌ مي‌سازد. 


 


 همچنان‌ که‌ کودک‌ قصه‌ را مي‌شنود و صحنه‌ها، عمل‌ داستان‌ و شخصيت‌هاي‌ آن‌ را خلق‌ مي‌کند، توانايي‌ تجسم‌ و خيالبافي‌ که‌ مبناي‌ تصور خلاق‌ است‌، در وجود او شکوفا مي‌شود. از ميان‌ داستان‌ها به‌ ويژه‌ داستان‌هاي‌ تخيلي‌ يا علمي‌ ـ تخيلي‌ مي‌توانند در فعال‌ کردن‌ قدرت‌ تخيل‌ و ايجاد روح‌ نوجويي‌ و حس‌ کنجکاوي‌، ابزاري‌ مناسب‌ باشند. استفاده‌ هوشمندانه‌ از داستان‌ تخيلي‌، نه‌ تنها حس‌ آينده‌ کودکان‌ را غني‌ مي‌سازد، بلکه‌ جاني‌ تازه‌ به‌ تخيل‌ آنها مي‌بخشد و توانايي‌ کنترل‌ و تسلط به‌ تغييرات‌ را در آنها بالا مي‌برد.


 


روش  هاي متعددي براي تشويق کودکان به فعاليت خلاق، از طريق داستان و قصه  گويي وجود دارد. روش هايي مانند نقل قصه هاي بدون پايان و تشويق کودکان به تکميل آنها، نقل قصه هاي بدون عنوان و تقاضا از کودکان براي انتخاب عنوان، شرکت دادن کودکان در نمايش هاي خلاق براي ساختن داستان، تصويرگري و نقاشي بر اساس داستان. 


 


بر اساس گزارش آستان،الکس‌ اسبورن‌ که‌ از صاحب‌نظران‌ در زمينه‌ خلاقيت‌ و مؤسس‌ بنياد آموزش‌ خلاقيت‌ است‌، مي‌گويد: «براي‌ به‌ دست‌ آوردن‌ حداکثر تمرين‌ خلاقيت‌ از داستان‌هاي‌ کوتاه‌، بايد بکوشيم‌ که‌ با خواندن‌ قسمت‌ اول‌ داستان‌ و فکر کردن‌ درباره‌ قسمت‌ آخر و نوشتن‌ داستان‌ متفاوت‌ از داستان‌ اصلي‌، اثري‌ بهتر از آن‌ خلق‌ کنيم‌.» همچنين پيشنهاد مي‌شود که‌ قسمتي‌ از يک‌ داستان‌ کوتاه‌ که‌ کودکان‌ با آن‌ آشنايي‌ ندارند، خوانده‌ شود و پس‌ از اينکه‌ شخصيتي‌ در داستان‌ معرفي‌ شد يا حادثه‌اي‌ رخ‌ داد، از آنها خواسته‌ شود مسائلي‌ را که‌ احتمالاً در پاراگراف‌ بعدي‌ به‌ وقوع‌ خواهد پيوست‌، پيشگويي‌ کنند. پس‌ از اجراي‌ اين‌ تمرين‌، کودکان‌ بايد در گروه‌هاي‌ کوچک‌تر، به‌ اظهارنظر در مورد نحوه‌ پايان‌ يافتن‌ داستان‌ بپردازند. 


 


اي‌ پال‌ تورنس‌ نيز که‌ از محققان‌ برجسته‌ در زمينه‌ خلاقيت‌ است‌، توصيه‌ مي‌کند که‌ پس‌ از نقل‌ داستان‌، از کودکان‌ بخواهيد اصل‌ مطلب‌ را به‌ شکل‌ يک‌ تصوير، يک‌ شعر يا شعار، يک‌ تم‌ يا علامت‌ انتزاعي‌ خلاصه‌ کنند. روش‌ ديگر، تشويق‌ کودکان‌ براي‌ يافتن‌ راه‌حل‌هاي‌ ظريف‌ براي‌ مسئله‌ يا گره‌ اصلي‌ يک‌ داستان‌ است‌. روش‌ ديگري‌ مرسوم‌ به‌ «تور جادويي‌» نيز توسط تورنس‌ به‌ کار رفته‌ است‌. در اين‌ روش‌، او تکه‌ تورهاي‌ نايلوني‌ در اختيار کودکان‌ گذاشته‌ و از آنها مي خواست خودشان‌ را در قالب‌ هر کس‌ يا هر چيزي‌ که‌ دوست‌ دارند، تجسم‌ و نقش‌ آن‌ را بازي‌ کنند. سپس‌، تمام‌ گروه‌، با توجه‌ به‌ نقش‌هايي‌ که‌ هنرپيشگان‌ براي‌ تور جادويي‌ انتخاب‌ کرده‌اند، ‌داستاني‌ را خلق مي‌کنند .


 


 بسياري‌ از صاحب‌نظران‌ و مربيان‌ هنر نيز نقاشي‌ همراه‌ با قصه‌گويي‌ را توصيه‌ مي‌کنند. جان‌ لينکستر مي‌گويد: «من‌ براي‌ تشويق‌ دانش‌آموزان‌ جوان‌، بالغ‌ و بزرگسال‌ به‌ انجام‌ انواع‌ کارهاي‌ هنري‌ خلاق‌، از داستان‌ها استفاده‌ کرده‌ام‌. داستان‌ گفتن‌ نوعي‌ سرگرمي‌ است‌ ولي‌ رسم‌ داستان‌ همزمان‌ با آنچه‌ گفته‌ مي‌شود، هيجان‌انگيزتر است‌ .دستور‌ آن‌ به‌ شرح‌ زير است‌: 1. تمام‌ مدتي‌ که‌ داستان‌گفته‌ مي‌شود، آن‌ را رسم‌ کنيد. 2. با يک‌ يا چند وسيله‌ يا مواد ترسيمي‌ رسم‌ کنيد. 3. تا پايان‌ داستان‌، کار رسم‌ کردن‌ را ادامه‌ دهيد.» روش‌ ديگر، درست‌ کردن‌ مواد خواندني‌ با استفاده‌ از حرف‌هاي‌ کودک‌ است‌. به‌ اين‌ ترتيب‌ که‌ مربي‌ داستان‌هايي‌ را که‌ کودک‌ مي‌گويد، با جملات‌ خودش‌، در همان‌ موقع‌، روي‌ ورقه‌هايي‌ مي‌نويسد و براي‌ او مي‌خواند. در اين‌ روش‌ توصيه‌ مي‌شود که‌ بگذارند بچه‌ها آزادانه‌ و بدون‌ ترس‌ و فشار صحبت‌ کنند، زيرا اين‌ عوامل‌، بازدارنده‌ خلاقيت‌ است‌ .


 


تمام‌ روش‌ هايي‌ که‌ براي قصه‌گويي خلاق بيان شد، به‌ راحتي در خانه‌ و مدرسه‌ قابل‌ اجرا است‌. نکته‌ مهم‌ آن‌ است‌ که‌ در حين انجام‌ اين‌ فعاليت‌ها، از انتقاد و ارزيابي‌ کودکان‌ پرهيز کنيد و آنها را به‌ رقابت‌ وادار نکنيد. لازم‌ است‌ که‌ به‌ ايده‌هاي‌ نو و ابتکاري‌ که‌ توسط آنان‌ ارائه‌ مي‌شود، بها داده‌ شود و داستان‌ها متناسب‌ با سن‌ آنها انتخاب‌ شود.

تأثير قصه درماني بر كاهش علايم افسردگي در كودكان افسرده

قصه

قصه گويي

8 ويژگي کتاب داستان کودکانه خوب

10 مزيت قصه گويي براي کودکان؛ نکات مهمي که بايد بدانيد

فوتوفنهاي جادويي براي قصه گويي به کودکان

که‌ ,به‌ ,کودکان ,مي ,داستان‌ ,است‌ ,از طريق ,پس‌ از ,است که ,کودکان به ,کودکان از

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

آشنایی با ظروف یکبار مصرف قنادی دانلود نمونه سوالات رتبه بندی فرهنگیان مطالب اینترنتی شما چه مي گوييد؟! حقوقی و اجتماعی مهراد منابع مقاله و تحقیق متد هاي بازيگري را يا بگيريد مدرسه علمیه شهید صدوقى واحد 4 قم دانلود پاورپوینت cooklett